Οι καταστροφικές δοκιμές, όπως η πυρηνοληψία, παραμένουν σήμερα η μόνη αξιόπιστη μέθοδος υπολογισμού με ακρίβεια των παραμέτρων αντοχής του σκυροδέματος. Η βλάβη όμως στον Φ.Ο. των κατασκευών είναι πάντα ένας περιορισμός. Αντίθετα, οι μη-καταστροφικές δοκιμές (NDT), όπως η δοκιμή ταχύτητας παλμού υπερήχων (UPV), είναι γρήγορες και οικονομικές γεγονός που τις καθιστά ιδιαίτερα ελκυστικές.
Παρόλα αυτά, τα αποτελέσματα της UPV εμφανίζουν αξιοσημείωτη διασπορά. Ως εκ τούτου, είναι απαραίτητο να συνδυαστούν μαζί με καταστροφικές δοκιμές. Σκοπός αυτής της μελέτης είναι η διερεύνηση της δυνατότητας υιοθέτησης της δοκιμής Ακουστικού Συντονισμού (SR) για τον προσδιορισμό των παραμέτρων αντοχής του σκυροδέματος.
Οι δοκιμές UPV και SR χρησιμοποιήθηκαν σε συνδυασμό με τη δοκιμή μονοαξονικής συμπίεσης. Πραγματοποιήθηκε πειραματική και αριθμητική ανάλυση. Περισσότεροι από 200 πυρήνες σκυροδέματος από υπάρχουσες κατασκευές ελέγχθηκαν και προσομοιώθηκαν περισσότερα από 70 μοντέλα με την μέθοδο πεπερασμένων στοιχείων. Τα αποτελέσματα συσχετίστηκαν και εξήχθησαν δύο εμπειρικές εξισώσεις.
Παρατηρήθηκε ότι η διασπορά της δοκιμής SR είναι μικρότερη από αυτήν της UPV, αλλά και η διασπορά της UPV μπορεί να περιοριστεί εφόσον είναι γνωστός ο λόγος Poisson.