Περίγραμμα: 

Σκοπός του μαθήματος: Σκοπός του μαθήματος είναι η εξοικείωση των φοιτητών με τα Μαθηματικά ως μέσον απεικόνισης, ανάλυσης, επίλυσης και διερεύνησης προβλημάτων τα οποία προκύπτουν στα διάφορα πεδία της σύγχρονης Τεχνολογίας. Ειδικότερα, το μάθημα αποσκοπεί στο να καταστήσει τους φοιτητές ικανούς να χειρίζονται συναρτήσεις μιας πραγματικής μεταβλητής, μήτρες, καθώς και να επιλύουν γραμμικά συστήματα. Γνώσεις που είναι απαραίτητες για την παρακολούθηση των άλλων μαθημάτων του Τμήματος.

Περιγραφή του μαθήματος: 1. Λογισμός συναρτήσεων μιας πραγματικής μεταβλητής: Όριο, συνέχεια ,παράγωγος. Εφαρμογές των παραγώγων. Αόριστα και ορισμένα ολοκληρώματα. Μέθοδοι ολοκλήρωσης. Εφαρμογές ολοκληρω-μάτων, Γενικευμένα ολοκληρώματα. Πολικές συντεταγμένες, παραμετρικές μορφές καμπυλών. 2. Γραμμική Άλγεβρα: Σύνολα, Διανυσματικοί χώροι, εσωτερικό και εξωτερικό γινόμενο διανυσμάτων, Μήτρες, Ορίζουσες, Γραμμικά συστήματα. Χαρακτηριστικά μεγέθη μητρών (ιδιοτιμές- ιδιοδιανύσμα-τα). Όμοιες Μήτρες, Διαγωνοποίηση. 3. Μιγαδικοί αριθμοί: Ορισμός, πράξεις, μέτρο, συζυγείς μιγαδικοί αριθμοί. Τριγωνομετρική μορφή, εκθετική μορφή, πολική μορφή. 4. Σειρές: Ακολουθίες, Σειρές Αριθμών, Σειρές Συναρτήσεων, Κριτήρια Σύγκλισης.

Σκοπός μαθήματος: Είναι διεθνώς αποδεκτό ότι η αρχή κάθε Τεχνολογικής Εκπαίδευσης πρέπει να αφιερώνεται στην εμπέδωση της βασικής Επιστημονικής κατάρτισης, όπου ο σπουδαστής αποκτά τα θεμελιώδη επιστημονικά εφόδια, δηλαδή το απαραίτητο σύνολο των Μαθηματικών και Φυσικών Επιστημονικών Γνώσεων, καθώς και τον Επιστημονικό Τρόπο Σκέψης. Με αυτές τις βάσεις, ο σπουδαστής θα αντιμετωπίζει σε έκταση και σε βάθος τα ειδικευμένα τεχνολογικά προβλήματα, αλλά και αργότερα στην επαγγελματική του ζωή πάλι με αυτές τις βάσεις θα μπορεί να αντιμετωπίζει τα καινούργια προβλήματα που αναπόφευκτα προκύπτουν από την εξέλιξη της Τεχνολογίας. Για παράδειγμα, το μάθημα της Φυσικής (Ι και ΙΙ), Θεωρία και Εργαστήριο, αποτελεί ένα ολοκληρωμένο μάθημα Βασικής Υποδομής το οποίο είναι απαραίτητο για τη κατανόηση της αρχής λειτουργίας και της συμπεριφοράς όλων των Φυσικών Φαινομένων. Ειδικότερα, στο Εργαστήριο θα καταβληθεί κάθε δυνατή προσπάθεια ώστε οι σπουδαστές να εξοικειωθούν και με τον Επιστημονικό Τρόπο Σκέψης. Πράγματι, οι αρχές και οι νόμοι που αντιστοιχούν σε κάθε Φυσικό Φαινόμενο αναπαράγονται και ελέγχονται πειραματικά. Η ικανότητα να ελέγχει κάποιος μια ιδέα πειραματικά και να τη μετατρέπει ή να την αντικαθιστά με άλλη, εφόσον η πρώτη αποδειχθεί λάθος, αποτελεί το κυρίαρχο στοιχείο του Επιστημονικού Τρόπου Σκέψης και χαρακτηρίζει εκείνους που χρησιμοποιούν την Επιστημονική Μέθοδο. Συγκεκριμένα, για την αντιμετώπιση ενός δεδομένου και υπαρκτού προβλήματος με την Επιστημονική Μέθοδο διακρίνουμε τα παρακάτω κατά σειρά στάδια:

1. Ανάλυση και διατύπωση του προς λύση προβλήματος.
2. Διατύπωση υποθέσεων για τη λύση του προβλήματος.
3. Συλλογή δεδομένων από πειραματικά ή άλλα μέσα για τον έλεγχο κάθε υπόθεσης.
4. Ανάλυση των δεδομένων αυτών και η εύρεση της σωστής υπόθεσης.
5. Έλεγχος των συμπερασμάτων.

Εύκολα θα γίνει αντιληπτό ότι, κατά τη διάρκεια πραγματοποίησης των Εργαστηρίων Φυσικής, τα στάδια 1 και 2 παρέχονται στο σπουδαστή μέσα από το θεωρητικό μέρος κάθε εργαστηριακής άσκησης, ενώ τα υπόλοιπα τρία στάδια ολοκληρώνονται από τον ίδιο τον σπουδαστή. Πρέπει να σημειώσουμε εδώ ότι, όσοι χρησιμοποίησαν στις εργασίες τους την Επιστημονική Μέθοδο συνέβαλαν κατά πολύ στο να μπορούμε εμείς σήμερα να αντιλαμβανόμεθα καλύτερα τα περισσότερα από τα Φυσικά Φαινόμενα.

Περιγραφή μαθήματος: Με το μάθημα της Φυσικής Ι οι φοιτητές θα εξοικειωθούν με έννοιες που είναι χρήσιμες για την κατανόηση των μαθημάτων Ειδικής Υποδομής και Ειδικότητας. Συγκεκριμένα: Οι Εφαρμογές των Νόμων του Νεύτωνα μαζί με την Ορμή και τη Διατήρηση της Ορμής αποτελούν το θεμέλιο λίθο για την κατανόηση του μαθήματος της Αντοχής των Υλικών. Η Ενέργεια, η Διατήρηση της Ενέργειας, καθώς και οι έννοιες που σχετίζονται με την Περιστροφή του Άκαμπτου Σώματος (Κέντρο Μάζας, Ροπές Αδράνειας, Περιστροφική Ενέργεια και Στροφορμή) αποτελούν βασικές έννοιες για την κατανόηση του μαθήματος της Εφαρμοσμένης Μηχανικής. Η εισαγωγική μελέτη της Στατικής και της Δυναμικής των Ιδανικών Ρευστών θα βοηθήσει τους φοιτητές να κατανοήσουν καλύτερα και σε βάθος τα θέματα που άπτονται των μαθημάτων της Υδραυλικής. Τέλος, η μελέτη της Θερμικής Διαστολής και της Διάδοσης της Θερμότητας θα συμβάλλει έμμεσα στην κατανόηση των παραμέτρων που υπεισέρχονται κατά τη μελέτη και την κατασκευή των Έργων Υποδομής καθώς και των Δομικών Έργων.

Το περίγραμμα της Φυσικής Ι μαζί με τη σχετική βιβλιογραφία είναι αναρτημένα στο e-Class στην ηλεκτρονική διεύθυνση:
http://eclass.aspete.gr/courses/GM157/

Περιγραφή μαθήματος: Το μάθημα “Αρχιτεκτονικός Σχεδιασμός Ι” είναι σύνθετο δεδομένου του ότι χαρακτηρίζεται από μία τεχνολογική και μία παιδαγωγική διάσταση. Η τεχνολογική διάσταση αποτελεί μία εισαγωγική περιγραφή του σχεδιαστικού (συνθετικού, μελετητικού) τμήματος του επιστημονικού και επαγγελματικού έργου του αρχιτέκτονα μηχανικού και της αλληλεξάρτησής του με το αντίστοιχο επιστημονικό και επαγγελματικό, συνθετικό έργο του πολιτικού μηχανικού.

Το εκπαιδευτικό τμήμα επιχειρεί την προσαρμογή του συγκεκριμένου γνωστικού αντικειμένου στις εκπαιδευτικές ανάγκες του/της φοιτητή/ριας που προορίζεται να κληθεί, με τη σειρά του, να το διδάξει. Στα πλαίσια του μαθήματος, δηλαδή, δεν παρέχεται μόνο το προαναφερθέν τεχνολογικό αντικείμενο, αλλά προτείνεται και ο βέλτιστος δυνατός τρόπος της (στη συνέχεια) διδασκαλίας του.

Σκοπός μαθήματος: Το μάθημα διδάσκεται σε μέλλοντες α) πολιτικούς μηχανικούς και β) εκπαιδευτικούς με εξειδίκευση στο αντικείμενο αυτό. Για τον λόγο αυτό ο σκοπός του είναι διπλός: αφ’ ενός στοχεύει στη γνωριμία και εξοικείωση του/της φοιτητή/ριας με το προαναφερθέν ειδικό, αρχιτεκτονικό αντικείμενό του και της σχέσης του με το αντίστοιχο έργο του πολιτικού μηχανικού και, αφ’ ετέρου, επιδιώκει να καθορίσει τον βέλτιστο τρόπο με τον οποίο μπορεί να διδαχτεί το αντικείμενο αυτό.

Μεθοδολογία διδασκαλίας: Το μάθημα περιλαμβάνει ένα θεωρητικό (2 ώρες) και ένα εργαστηριακό (2+3 ώρες) τμήμα διαρκείας, αμφοτέρων, δεκατριών εβδομάδων.
Το θεωρητικό τμήμα πραγματοποιείται με την παρουσίαση δεκατριών διαλέξεων, με τη βοήθεια σχετικών προβολών με ηλεκτρονικά μέσα, στις οποίες αναπτύσσεται το προαναφερθέν “τεχνολογικό – εκπαιδευτικό αντικείμενο”. Η αξιολόγηση των φοιτητών/ριών γίνεται με γραπτή εξέταση, επί των διδαχθέντων, στο τέλος του εξαμήνου.

Το εργαστηριακό τμήμα (5 ώρες) παρέχεται σε τέσσερα ξεχωριστά τμήματα φοιτητών/ριών, που καθένα τους αριθμεί εικοσιπέντε, περίπου, μέλη. Κάθε τμήμα διδάσκεται, σε μία δίωρη και μία τρίωρη συνάντηση, κάθε μία από τις δεκατρείς εβδομάδες του ακαδημαϊκού εξαμήνου, ένα ολοκληρωμένο σχεδιαστικό αντικείμενο Στην πρώτη, ανά εβδομάδα, συνάντηση (2 ώρες) παρέχεται, από έδρας, με τη βοήθεια ηλεκτρονικών μέσων παρουσίασης, η οικοδομική – τεχνική σημασία και η πρακτική του σχεδιαστικού αντικειμένου, που θα σχεδιαστεί στο δεύτερο, εβδομαδιαίο, εργαστηριακό μέρος. Στη διάρκειά του αναπτύσσονται οι γενικές αρχές του αρχιτεκτονικού σχεδίου και, γενικότερα, της αρχιτεκτονικής μελέτης. Στη δεύτερη συνάντηση (3 ώρες) οι φοιτητές/ριες καλούνται να εξοικειωθούν με τα σχεδιαστικά μέσα και τις σχεδιαστικές πρακτικές (3 μαθήματα) και, στη συνέχεια (10 μαθήματα), να σχεδιάσουν δέκα αρχιτεκτονικά σχέδια, ένα για κάθε μία από τις υπόλοιπες δέκα εβδομάδες. Τα τέσσερα πρώτα, από τα σχέδια αυτά, είναι γενικού χαρακτήρα και τα έξι επόμενα αποτελούν μέρος μίας στοιχειώδους αρχιτεκτονικής μελέτης (τοπογραφικό και σχέδια ξυλοτύπων, κατόψεων, όψεων, τομών και λεπτομερειών). Τα σχέδια παραδίδονται, βαθμολογούνται και επιστρέφονται ανά εβδομάδα. Η αξιολόγηση των φοιτητών/ριών προκύπτει από τον μέσο όρο της βαθμολογίας των δέκα αυτών σχεδίων.

Σκοπός μαθήματος: Σκοπός του μαθήματος αποτελεί η εισαγωγή στην επιστήμη της πληροφορικής δίδοντας κύρια έμφαση στη διατύπωση και τον προγραμματισμό κωδίκων σε γλώσσα προγραμματισμού Fortran.

Περιγραφή μαθήματος: Εισαγωγή στους υπολογιστές και στον προγραμματισμό. Γλώσσα προγραμματισμού FORTRAN 77/90/95. Διαγράμματα ροής και ονοματολογία. Σταθερές και μεταβλητές. Είσοδος εντολών προγράμματος και δεδομένων στον υπολογιστή. Απλές εντολές εισόδου και εξόδου. Εισαγωγή ενός πλήρους προγράμματος στον υπολογιστή. Αρχεία. Αριθμητικές εντολές. Εντολές μεταφοράς. Μεταβλητές με δείκτες – πίνακες. Βρόχοι DO. GO TO με όρους και έμμεσος βρόχος DO. Υποπρογράμματα. Συναρτήσεις βιβλιοθήκης. Συναρτήσεις εντολής και συναρτήσεις υποπρογράμματος. Πιο προχωρημένες εντολές της Fortran.

Μεθοδολογία διδασκαλίας: Η διδασκαλία του μαθήματος θα πραγματοποιείται για μεν το θεωρητικό μέρος μέσω διαλέξεων για δε το εργαστηριακό μέσω ανάπτυξης κώδικα από τους σπουδαστές στο Εργαστήριο Υπολογιστικής Μηχανικής του Τμήματος.

Περιγραφή εργαστηρίου: Ανάπτυξη κώδικα για την επίλυση γεωμετρικών και αλγεβρικών προβλημάτων. Οι σπουδαστές θα κληθούν να σχεδιάσουν και να αναπτύξουν κώδικες σε γλώσσα προγραμματισμού Fortran.

Περίγραμμα:

Αρχές και φιλοσοφία μαθήματος: Το μάθημα Παιδαγωγική και Φιλοσοφία της Παιδείας συμπεριλαμβάνεται στα πρώτα διδασκόμενα αντικείμενα για όποιον επιθυμεί να αποκτήσει παιδαγωγική μόρφωση, καθώς λειτουργεί ως βάση για κάθε τέτοια σπουδή. Με αυτό αποκαλύπτεται το παιδαγωγικό φαινόμενο, αναλύεται στην ιδιομορφία του και εξετάζεται αναλυτικά η διαδικασία της αγωγής, της εκπαίδευσης και της παιδείας. Καθώς βαθμιαία ξεδιπλώνεται όλο το φάσμα των παιδαγωγικών λεγομένων επιστημών, συνειδητοποιείται ότι το πεδίο της παιδαγωγικής, πάντοτε με επικέντρωση στη δυναμική της μεταβολής που υπάρχει στον άνθρωπο, μελετά στην πραγματικότητα βασικές πτυχές της ανθρώπινης ζωής. Η παιδαγωγική γνώση, με μορφωτική αξία αυτή καθ’ εαυτήν, σε ένα δεύτερο επίπεδο μπορεί να γίνει αντικείμενο νέας επεξεργασίας σε κάθε μια από τις θεματικές της, αυτή τη φορά με τη συνειδητή προσέγγιση του φιλοσοφικού στοχασμού. Το δεδομένο μετατρέπεται σε πρόβλημα για μελέτη σε βάθος. Σε αυτή την αναζήτηση είναι πολύτιμη η συνδρομή των φιλοσόφων της παιδείας, οι οποίοι, όντας οι ίδιοι συχνά και παιδαγωγοί, κατέθεσαν το καταστάλαγμα της σκέψης τους γι’ αυτά. Η διάκριση της παιδαγωγικής α) σε Επί μέρους επιστήμες, β) σε Κατευθύνσεις, και γ) σε Πεδίο εφαρμογής έγινε με βάση τη διάκριση του Dieter Lenzen. Lenzen, D. (1989). Βλ. ‘Paedagogik–Erziehungswissenschaft’ in: Lenzen, D. (1989). Paedagogische Grundbegriffe. Stuttgart, Ernst Klett. (1105‐1117).

Περίγραμμα μαθήματος: Αντικείμενο, σκοπός και στόχοι της ‘Παιδαγωγικής και Φιλοσοφίας της Παιδείας’. Βασικές έννοιες. Μέθοδοι έρευνας των παιδαγωγικών φαινομένων στην ‘Παιδαγωγική και Φιλοσοφία της Παιδείας’. Πηγές της παιδαγωγικής και φιλοσοφικής γνώσης. Ανθρωπολογικές προϋποθέσεις της αγωγής. Περιβάλλον και κληρονομικότητα. Παράγοντες που διαμορφώνουν την εκπαιδευτική διαδικασία. Eπίπεδα προσέγγισης των παιδαγωγικών φαινομένων (κοινωνικό, εκπαιδευτικό, διαπροσωπικό, ατομικό). Η παιδαγωγική σχέση. Η εκπαιδευτική διαδικασία. Η αυτονομία ως σκοπός της αγωγής. Ο σχολικός θεσμός. Σχολικός χώρος και χρόνος. Η διεπιστημονικότητα των παιδαγωγικών φαινομένων. Η συμβολή των πρωτεργατών στην εξέλιξη της παιδαγωγικής σκέψης και πράξης: Κομένιος, Ρουσσώ, Πεσταλότσι, Φρέμπελ και Τολστόι. Από την ‘Παιδαγωγική’ στις επί μέρους ‘παιδαγωγικές επιστήμες’, στις ‘Κατευθύνσεις’ τους και στα πεδία εφαρμογής της παιδαγωγικής γνώσης (περιγραφή αντικειμένων): Επί μέρους παιδαγωγικές επιστήμες: Γενική‐Συστηματική Παιδαγωγική: Ανθρωπολογία της αγωγής, Φιλοσοφία της αγωγής. Κοινωνική, Επαγγελματική, Ιστορική, Συγκριτική, Σχολική Παιδαγωγική, Διδακτική, Ενηλίκων, Ειδική, Εξελικτική Παιδαγωγική. Άλλες προσεγγίσεις: Κριτική Παιδαγωγική, Ιστορικο‐υλιστική Παιδαγωγική, Ψυχαναλυτική Παιδαγωγική, Φιλοσοφική Παιδαγωγική, Μεταρρυθμιστική Παιδαγωγική (του ‘Σχολείου εργασίας’ – Μοντεσσοριανή – Παιδαγωγική Waldorf – Παιδαγωγική Freinet…). Αναρχιστική Παιδαγωγική, Αντιαυταρχική Παιδαγωγική, Σοσιαλιστική Παιδαγωγική. Συγγενικές ‐ συνδυαστικές επιστήμες: Παιδαγωγική Ψυχολογία, Κοινωνιολογία της Παιδείας, Φιλοσοφία της Παιδείας… Έλληνες μεταρρυθμιστές παιδαγωγοί: Λασκαρίδου – Δελμούζος – Γληνός – Κουντουράς – Παπαμαύρος – Ιμβριώτη – Παπανούτσος… Κατευθύνσεις: Παιδαγωγική των αλλοδαπών/ διαπολιτισμική παιδαγωγική, παιδαγωγική του ελεύθερου χρόνου, πολιτισμική παιδαγωγική, παιδαγωγική των μέσων, μουσειοπαιδαγωγική, παιδαγωγική του περιβάλλοντος, παιδαγωγική της ειρήνης, παιδαγωγική του προσώπου (Rogers), παιδαγωγική της διαφυλικότητας, παιδαγωγική των δικαιωμάτων του παιδιού, παιδαγωγική της επιχείρησης… Πεδία παιδαγωγικών εφαρμογών: Σχολική εκπαίδευση, Management στην εκπαίδευση, αγωγή των ΑμΕΑ, διαπολιτισμική αγωγή, αγωγή της ειρήνης, αγωγή υγείας, σεξουαλική αγωγή, κυκλοφοριακή αγωγή, περιβαλλοντική αγωγή, αγωγή του διαλόγου, αγωγή των δικαιωμάτων του παιδιού, αγωγή του ελεύθερου χρόνου… Κύρια φιλοσοφικά ρεύματα παιδείας (Το πρόβλημα της γνώσης): ιδεαλισμός, Πλάτωνας – ρεαλισμός, Αριστοτέλης – φυσιοκρατία, Rousseau – πραγματισμός, Dewey – ορθολογισμός, Descartes – εμπειρισμός, Locke – η κριτική σχολή (η συνδυαστική πρόταση) του Kant – η αναλυτική φιλοσοφική προσέγγιση της γλώσσας, Wittgenstein – η υπαρξιακή προσέγγιση στην παιδαγωγική, Bollnow – Freire και κριτική παιδαγωγική. Επί μέρους κατευθύνσεις της κριτικής παιδαγωγικής. – Το αίτημα της αποσχολειοποίησης, Illich. – Summerhill, το ελεύθερο σχολείο του Neill – Κονστρουκτιβισμός στην εκπαίδευση: Bruner, Vygotsky, Piaget. Σύγχρονοι προβληματισμοί: παιδιά σε κίνδυνο, έφηβοι σε διαδικτυακή εξάρτηση, διασύνδεση τυπικών και άτυπων μορφών εκπαίδευσης, η «σχολική ζωή», καινοτομίες στο χώρο της εκπαίδευσης, διά βίου μάθηση. Επεξεργασία αποσπασμάτων αντιπροσωπευτικών παιδαγωγικών κειμένων.

Σκοπός μαθήματος: Το μάθημα αποσκοπεί στο να συμβάλει ουσιαστικά στη θεμελίωση της παιδαγωγικής ταυτότητας των μελλοντικών εκπαιδευτικών καθώς εισάγει στο πεδίο των παιδαγωγικών επιστημών, καλλιεργεί τον παιδαγωγικό τρόπο σκέψης και δράσης και εξοικειώνει στους βασικούς προβληματισμούς της φιλοσοφίας της παιδείας. Οι φοιτητές κατανοώντας σε βάθος το φαινόμενο της αγωγής και της εκπαίδευσης στις διάφορες εκφάνσεις του και γνωρίζοντας τους βασικούς φιλοσοφικούς στοχασμούς που διατυπώθηκαν σχετικά με αυτό, αφ’ ενός θα μπορούν να ανταποκριθούν καλύτερα στο μελλοντικό ρόλο τους, αφ’ ετέρου θα αποκτήσουν μια πολύτιμη μόρφωση για την ίδια τη ζωή. Πιο συγκεκριμένα με τη διδασκαλία του μαθήματος επιδιώκεται οι μελλοντικοί εκπαιδευτικοί: Να εξοικειωθούν με το αντικείμενο της Παιδαγωγικής και τη διεπιστημονικότητα που χαρακτηρίζει το πεδίο της. Να ορίζουν και να επεξεργάζονται βασικές έννοιες της Παιδαγωγικής και της φιλοσοφίας της παιδείας. Να κατανοούν τα επίπεδα προσέγγισης των παιδαγωγικών φαινομένων και τους παράγοντες που τα επηρεάζουν. Να εξοικειωθούν με το αντικείμενο της φιλοσοφίας της παιδείας και τους στόχους της και να αντιληφθούν την αναγκαία σχέση της με την παιδαγωγική. Να γνωρίζουν τις μεθόδους έρευνας στο συγκεκριμένο σύνθετο πεδίο και να είναι σε θέση να προσκομίζουν παραδείγματα προσέγγισης για κάθε μέθοδο. Να γνωρίζουν τους σημαντικούς σταθμούς στην ιστορία της παιδαγωγικής στην Ελλάδα και διεθνώς. Να γνωρίζουν τις επί μέρους παιδαγωγικές επιστήμες, τις σύγχρονες Κατευθύνσεις τους και τα πεδία εφαρμογών της παιδαγωγικής γνώσης, και να είναι ικανοί να παρουσιάζουν τα βασικά περιεχόμενά τους. Να είναι σε θέση να αναπτύσσουν τις σπουδαιότερες φιλοσοφικές θεωρίες που διατυπώθηκαν για το φαινόμενο της αγωγής και της εκπαίδευσης διαχρονικά. Να αναπτύσσουν παιδαγωγικο‐φιλοσοφικό προβληματισμό μέσα από την επαφή τους με τα παιδαγωγικά ρεύματα και τις σύγχρονες τάσεις στο χώρο της εκπαίδευσης.

Περίγραμμα: 

Αρχές και φιλοσοφία μαθήματος: Η Αναπτυξιακή Ψυχολογία διερευνά την ανάπτυξη και τις αλλαγές στη σκέψη, τα συναισθήματα και τη συμπεριφορά του ανθρώπου σε όλη τη διάρκεια της ζωής του. Αντιλαμβάνεται την ανθρώπινη ανάπτυξη ως αποτέλεσμα του συνδυασμού της αλληλεπίδρασης της βιολογίας, των ατομικών χαρακτηριστικών (γνωστικών και κοινωνικο‐συναισθηματικών) και του περιβάλλοντος (φυσικού και κοινωνικού). Στόχος της Αναπτυξιακής Ψυχολογίας είναι να περιγράψει, να εξηγήσει και να βελτιώσει την εξέλιξη σε όλους τους τομείς ανάπτυξης του ανθρώπου, όπως σωματικό, γνωστικό, συναισθηματικό, και κοινωνικό. Κατά την περιγραφή, οι θεωρητικοί της ανθρώπινης ανάπτυξης παρατηρούν προσεκτικά την συμπεριφορά ανθρώπων διαφορετικών ηλικιών, προσπαθώντας να προσδιορίσουν πώς τα ανθρώπινα όντα αλλάζουν με την πάροδο του χρόνου. Κατά τη διαδικασία της εξήγησης, οι ερευνητές προσπαθούν να προσδιορίσουν το γιατί οι άνθρωποι εξελίσσονται με ένα χαρακτηριστικό για αυτούς τρόπο και γιατί κάποια άτομα καταλήγουν να γίνουν διαφορετικά από τα άλλα. Τέλος, εφαρμόζοντας στην πράξη τη γνώση που προηγήθηκε, υποβοηθούν τα ανθρώπινα όντα να έχουν μια θετική εξέλιξη και προσαρμογή.

Περίγραμμα μαθήματος: Εισαγωγή στην Αναπτυξιακή Ψυχολογία και τις ερευνητικές στρατηγικές της. Θεωρίες της ανθρώπινης ανάπτυξης. Η αλληλεπίδραση κληρονομικότητας και περιβάλλοντος. Η γνωστική Ανάπτυξη και η Γλώσσα στην παιδική και εφηβική ηλικία και σύντομη περιγραφή των αναπτυξιακών επιτευγμάτων των προηγούμενων ηλικιακών ομάδων. Η κοινωνική ανάπτυξη και η ανάπτυξη της προσωπικότητας στην παιδική και εφηβική ηλικία (Διαπροσωπικές σχέσεις και φιλία, Η ανάπτυξη της έννοιας του εαυτού, Επιθετικότητα,αλτροισμός και ηθική ανάπτυξη). Η συναισθηματική ανάπτυξη: από τις πρώτες συναισθηματικές σχέσεις στα συναισθήματα που επηρεάζουν την προσωπικότητα και τη συμπεριφορά του ατόμου. Νοημοσύνη (ατομικές διαφορές στη νοημοσύνη, πολλαπλή νοημοσύνη ‐ κοινωνική νοημοσύνη). Διαφορές μεταξύ των φύλων και των ρόλων τους στην ανάπτυξη. Εφηβεία: χαρακτηριστικά και συγκρότηση της ταυτότητας. Οι έφηβοι στις κοινωνικές δομές που αλλάζουν. Σύγχρονα ζητήματα εφηβείας. Ο έφηβος και η οικογένειά του. Συγκρούσεις γονέων‐εφήβων. Έφηβοι και σχολείο. Έφηβοι σε κίνδυνο: Διαταραχές στην ανάπτυξη και αποκλίνουσες συμπεριφορές. Παράγοντες πρόβλεψης και μορφές αποκλίνουσας συμπεριφοράς. Εικόνα του σώματος και προσαρμογή ‐ Νευρική ανορεξία και βουλιμία. Σεξουαλική συμπεριφορά και εφηβική εγκυμοσύνη ‐ Έφηβοι γονείς.

Σκοπός μαθήματος: Οι φοιτητές, μετά την ολοκλήρωση του μαθήματος, να είναι σε θέση: Να αναγνωρίζουν το ρόλο των γενετικών και κοινωνικό‐πολιτισμικών παραγόντων στην ανθρώπινη ανάπτυξη. Να αναγνωρίζουν και να περιγράφουν τα αναπτυξιακά επιτεύγματα σε όλους τους τομείς ανάπτυξης για κάθε ηλικιακή περίοδο, με έμφαση στην παιδική και εφηβική ηλικία. Σχετικά με τη σωματική ανάπτυξη να διακρίνουν τους τρόπους με τους οποίους η κατασκευή του σώματος, ο εγκέφαλος, το νευρικό σύστημα, οι μύες και οι αισθήσεις, αλλά και η ανάγκη για τροφή και ύπνο, καθορίζει τη συμπεριφορά. Σχετικά με τη γνωστική ανάπτυξη, να αναλύουν τον τρόπο με τον οποίο η ανάπτυξη και η αλλαγή στις νοητικές ικανότητες επηρεάζουν τη συμπεριφορά του ατόμου. Σχετικά με την συναισθηματική ανάπτυξη, να αξιοποιούν τις γνώσεις τους αναφορικά με τον τρόπο που οι πρώτες συναισθηματικές σχέσεις και γενικά τα συναισθήματα επηρεάζουν την προσωπικότητα και τη συμπεριφορά του ατόμου. Σχετικά με την κοινωνική ανάπτυξη, να αναγνωρίζουν και να αξιοποιούν τον τρόπο με τον οποίο οι κοινωνικές σχέσεις και η αλληλεπίδραση του ατόμου με τους άλλους, αναπτύσσονται, αλλάζουν ή παραμένουν σταθερές με την πάροδο του χρόνου. Να συνδέουν τις τρέχουσες αλλαγές στην ανάπτυξη με τις μελλοντικές προοπτικές ανάπτυξης. Να περιγράφουν και να αναλύουν τρόπους με τους οποίους τα ερευνητικά δεδομένα της Αναπτυξιακής Ψυχολογίας μπορούν να εφαρμοστούν στην καθημερινή ζωή. Να συνδυάζουν την θεωρία, την έρευνα και την εφαρμογή που εστιάζεται στην ανθρώπινη ανάπτυξη.