Περίγραμμα:

Σκοπός του μαθήματος: Σκοπός του μαθήματος είναι η εξοικείωση των φοιτητών με τα Μαθηματικά ως μέσον απεικόνισης, ανάλυσης, επίλυσης και διερεύνησης προβλημάτων τα οποία προκύπτουν στα διάφορα πεδία της σύγχρονης Τεχνολογίας. Ειδικότερα, το μάθημα αποσκοπεί στο να καταστήσει τους φοιτητές ικανούς να χειρίζονται συναρτήσεις πολλών μεταβλητών και να επιλύουν συνήθεις διαφορικές εξισώσεις. Γνώσεις που είναι απαραίτητες για την παρακολούθηση των άλλων μαθημάτων του Τμήματος.

Περιγραφή του μαθήματος: 1. Λογισμός συναρτήσεων πολλών μεταβλητών: Έννοια της συνάρτησης πολλών ανεξαρτή-των πραγματικών μεταβλητών. Όρια. Συνέχεια. Μερική παράγωγος. Μερικές παράγωγοι σύνθετων και πεπλεγμένων συναρτήσεων. Παράγωγοι αντιστρόφων συναρτήσεων. Πα-ράγωγοι ανώτερης τάξης. Ιακωβιανές ορίζουσες. Παράγωγος κατά κατεύθυνση. Κλίση συνάρτησης (αναδέλτα). Ακρότατα συνάρτησης. Ακρότατα υπό συνθήκες. Διπλά και τρι-πλά ολοκληρώματα. Επικαμπύλια ολοκληρώματα. Θεωρήματα Green και Gauss και ε-φαρμογές τους. 2. Διαφορικές Εξισώσεις: Η έννοια της διαφορικής εξίσωσης, Γραφική λύση Δ.Ε.. Διαφορικές εξισώσεις πρώτης τάξης. Ειδικές διαφορικές εξισώσεις πρώτης τάξης. Διαφορικές εξισώ-σεις ανωτέρας τάξης, Γραμμικές διαφορικές εξισώσεις. Εφαρμογές Διαφορικών εξισώ-σεων Λύση διαφορικών εξισώσεων με σειρές. εξισώσεις ανώτερης τάξης. Συστήματα Γραμμικών Δ.Ε. Στοιχεία Δ.Ε. με μερικές παραγώγους.

Περιγραφή του εργαστηρίου: Σκοπός του Εργαστηρίου Μαθηματικών είναι να εξοικειωθούν οι σπουδαστές με τη χρήση λογισμικού συμβολικής Άλγεβρας προκειμένου αφενός να διδαχθούν μέσα από αυτό θέματα Μαθηματικών που εμπεριέχονται στην ύλη των αντιστοίχων μαθημάτων Μαθηματικά Ι και ΙΙ, αφετέρου να αξιοποιήσουν το λογισμικό ως εργαλείο για την επίλυση σύνθετων Μαθηματικών προβλημάτων που καλούνται να αντιμετωπίσουν τόσο στα Μαθηματικά όσο και στα μαθήματα της ειδικότητάς τους. 1. Εισαγωγή στο Maple, 2. Αριθμητική Υπολογισμοί, μεταβλητές, πράξεις με μαθηματικές εκφράσεις, 3. Μήτρες (μέρος 1ο), Πράξεις με μήτρες, εύρεση αντιστροφής μήτρας, εφαρμογή στην επίλυση συστημάτων εξισώσεων, 4. Μήτρες (μέρος 2ο), Ειδικές μήτρες, εύρεση ιδιοτιμών και ιδιοδιανυσμάτων, 5. Επίλυση Εξισώσεων-ανισώσεων, Ακριβής, προσεγγιστική επίλυση. Επίλυση συστημάτων εξισώσεων-ανισώσεων, 6. Λογισμός συναρτήσεων μιας μεταβλητής, Ορισμός συνάρτησης, εύρεση ορίων και παραγώγων, γραφικές παραστάσεις, 7. Λογισμός συναρτήσεων πολλών μεταβλητών, Ορισμός συνάρτησης πολλών μεταβλητών, εύρεση ορίων και παραγώγων, γραφικές παρα-στάσεις,υπολογισμός κλίσης (grad), κατευθυνόμενη παράγωγος, 8. Μερική Παράγωγος, Εφαρμογή της μερικής παραγώγου στον υπολογισμό ακρότατων συναρτήσεων πολλών με-ταβλητών. Διπλά ολοκληρώματα, 9. Διαφορικές Εξισώσεις (μέρος 1ο), Επίλυση διαφορικών εξισώσεων, συστημάτων διαφορικών εξισώσεων και γραφική παρά-σταση των λύσεων, 10. Διαφορικές Εξισώσεις (μέρος 2ο), Αριθμητική Επίλυση Διαφορικών Εξισώσεων, Συστημάτων Διαφορικών Εξισώσεων και Γραφική Παράσταση των λύσεων, 11. Μέθοδος ελαχίστων τετραγώνων. Παρεμβολή.

Σκοπός μαθήματος: Είναι διεθνώς αποδεκτό ότι η αρχή κάθε Τεχνολογικής Εκπαίδευσης πρέπει να αφιερώνεται στην εμπέδωση της βασικής Επιστημονικής κατάρτισης, όπου ο σπουδαστής αποκτά τα θεμελιώδη επιστημονικά εφόδια, δηλαδή το απαραίτητο σύνολο των Μαθηματικών και Φυσικών Επιστημονικών Γνώσεων, καθώς και τον Επιστημονικό Τρόπο Σκέψης. Με αυτές τις βάσεις, ο σπουδαστής θα αντιμετωπίζει σε έκταση και σε βάθος τα ειδικευμένα τεχνολογικά προβλήματα, αλλά και αργότερα στην επαγγελματική του ζωή πάλι με αυτές τις βάσεις θα μπορεί να αντιμετωπίζει τα καινούργια προβλήματα που αναπόφευκτα προκύπτουν από την εξέλιξη της Τεχνολογίας. Για παράδειγμα, το μάθημα της Φυσικής (Ι και ΙΙ), Θεωρία και Εργαστήριο, αποτελεί ένα ολοκληρωμένο μάθημα Βασικής Υποδομής το οποίο είναι απαραίτητο για τη κατανόηση της αρχής λειτουργίας και της συμπεριφοράς όλων των Φυσικών Φαινομένων. Ειδικότερα, στο Εργαστήριο θα καταβληθεί κάθε δυνατή προσπάθεια ώστε οι σπουδαστές να εξοικειωθούν και με τον Επιστημονικό Τρόπο Σκέψης. Πράγματι, οι αρχές και οι νόμοι που αντιστοιχούν σε κάθε Φυσικό Φαινόμενο αναπαράγονται και ελέγχονται πειραματικά. Η ικανότητα να ελέγχει κάποιος μια ιδέα πειραματικά και να τη μετατρέπει ή να την αντικαθιστά με άλλη, εφόσον η πρώτη αποδειχθεί λάθος, αποτελεί το κυρίαρχο στοιχείο του Επιστημονικού Τρόπου Σκέψης και χαρακτηρίζει εκείνους που χρησιμοποιούν την Επιστημονική Μέθοδο. Συγκεκριμένα, για την αντιμετώπιση ενός δεδομένου και υπαρκτού προβλήματος με την Επιστημονική Μέθοδο διακρίνουμε τα παρακάτω κατά σειρά στάδια:

1. Ανάλυση και διατύπωση του προς λύση προβλήματος.
2. Διατύπωση υποθέσεων για τη λύση του προβλήματος.
3. Συλλογή δεδομένων από πειραματικά ή άλλα μέσα για τον έλεγχο κάθε υπόθεσης.
4. Ανάλυση των δεδομένων αυτών και η εύρεση της σωστής υπόθεσης.
5. Έλεγχος των συμπερασμάτων.

Εύκολα θα γίνει αντιληπτό ότι, κατά τη διάρκεια πραγματοποίησης των Εργαστηρίων Φυσικής, τα στάδια 1 και 2 παρέχονται στο σπουδαστή μέσα από το θεωρητικό μέρος κάθε εργαστηριακής άσκησης, ενώ τα υπόλοιπα τρία στάδια ολοκληρώνονται από τον ίδιο τον σπουδαστή. Πρέπει να σημειώσουμε εδώ ότι, όσοι χρησιμοποίησαν στις εργασίες τους την Επιστημονική Μέθοδο συνέβαλαν κατά πολύ στο να μπορούμε εμείς σήμερα να αντιλαμβανόμεθα καλύτερα τα περισσότερα από τα Φυσικά Φαινόμενα.

Περιγραφή μαθήματος: (α) Μηχανικές Ταλαντώσεις (αμείωτες, με απόσβεση και με διέγερση) δίνοντας μεγαλύτερη βαρύτητα στο φαινόμενο του Συντονισμού. Με την ενότητα αυτή οι φοιτητές θα κατανοήσουν ευκολότερα τη συμπεριφορά των κατασκευών (γέφυρες, ψηλά κτίρια κλπ) σε εξωτερικές διεγέρσεις. (β) Τα Μηχανικά Κύματα δίνοντας μεγάλη βαρύτητα: (β1) Στη συμπεριφορά των μηχανικών κυμάτων κατά τη διάδοση αυτών σε μέσα διάδοσης που παρουσιάζουν ασυνέχειες. Οι φοιτητές θα κατανοήσουν τον τρόπο διάδοσης των σεισμικών κυμάτων που διαδίδονται στο εσωτερικό της γης. (β2) Στον ήχο και στην ηχοδοσιμετρία. Με την ενότητα αυτή οι φοιτητές θα μπορούν να υπολογίζουν τη μέγιστη επιτρεπτή ηχοδόση όταν αυτοί εργάζονται σε θορυβώδη εργασιακά περιβάλλοντα. (β3) Στα στάσιμα κύματα. Γνωρίζοντας τη φύση και τη συμπεριφορά των στάσιμων κυμάτων,, οι φοιτητές θα μπορούν να υπολογίζουν τις βέλτιστες διαστάσεις ενός χώρου (κατοικία ή επαγγελματικού) ώστε να αποφεύγονται τα στάσιμα κύματα. (γ) Τη Κυματική και την Ακτινική (Γεωμετρική Οπτική) δίνοντας μεγαλύτερη έμφαση στις ιδιότητες της ακτινοβολίας LASER, στα κάτοπτρα, στις ιδιότητες και τα σφάλματα των φακών δεδομένου ότι η δέσμη LASER, τα κάτοπτρα και οι φακοί είναι συνοστώσες των τοπογραφικών οπτικών οργάνων.

Το περίγραμμα της Φυσικής ΙΙ μαζί με τη σχετική βιβλιογραφία είναι αναρτημένα στο e-Class στην ηλεκτρονική διεύθυνση:
http://eclass.aspete.gr/courses/GM142/

Περιγραφή μαθήματος: Το υποχρεωτικό μάθημα “Οικοδομικός Σχεδιασμός Ι” είναι σύνθετο δεδομένου του ότι χαρακτηρίζεται από μία τεχνολογική και μία παιδαγωγική διάσταση.

Η τεχνολογική διάσταση παρέχει μία εισαγωγική περιγραφή του μέρους εκείνου, της “οριστικής αρχιτεκτονικής μελέτης”, που ασχολείται με την αλληλεξάρτηση της λειτουργίας ενός κτηρίου και της αρχιτεκτονικής σύνθεσής του με την επιλογή των βέλτιστων, κατά περίπτωση, οικοδομικών υλικών και στοιχείων και την αναζήτηση της άρτιας συναρμογής τους στο εκάστοτε ένα, ενιαίο και μοναδικό οικοδόμημα. Πάντοτε, βέβαια, σε σχέση με το αντίστοιχο τμήμα του επιστημονικού και επαγγελματικού έργου του πολιτικού μηχανικού.
Το εκπαιδευτικό τμήμα επιχειρεί την παράλληλη και καθ’ όλη τη διάρκεια της διδασκαλίας προσαρμογή τού συγκεκριμένου γνωστικού αντικειμένου στις εκπαιδευτικές ανάγκες του/της φοιτητή/ριας που προορίζεται να κληθεί, με τη σειρά του, να το διδάξει. Στα πλαίσια του μαθήματος, δηλαδή, δεν παρέχεται μόνο το προαναφερθέν τεχνολογικό αντικείμενο, αλλά προτείνεται και ο βέλτιστος δυνατός τρόπος της (στη συνέχεια) διδασκαλίας του.

Σκοπός μαθήματος: Το μάθημα διδάσκεται σε μέλλοντες α) πολιτικούς μηχανικούς και β) εκπαιδευτικούς με εξειδίκευση στο αντικείμενο αυτό. Για τον λόγο αυτό ο σκοπός του είναι διπλός: αφ’ ενός στοχεύει στη γνωριμία και εξοικείωση του/της φοιτητή/ριας με το προαναφερθέν ειδικό, αρχιτεκτονικό αντικείμενό του και της σχέσης του με το αντίστοιχο έργο του πολιτικού μηχανικού και, αφ’ ετέρου, επιδιώκει να καθορίσει τον βέλτιστο τρόπο με τον οποίο μπορεί να διδαχτεί το αντικείμενο αυτό.

Μεθοδολογία διδασκαλίας: Το μάθημα περιλαμβάνει ένα θεωρητικό (3 ώρες) και ένα εργαστηριακό (2 ώρες) τμήμα διαρκείας, αμφοτέρων, δεκατριών εβδομάδων.
Το θεωρητικό τμήμα πραγματοποιείται με την παρουσίαση δεκατριών διαλέξεων, με τη βοήθεια σχετικών προβολών με ηλεκτρονικά μέσα, στις οποίες αναπτύσσεται το προαναφερθέν “τεχνολογικό – εκπαιδευτικό αντικείμενο” συσχετισμένο με τα ακόλουθα μέρη μίας οικοδομής: 1) το εξωτερικό περίβλημα που περιλαμβάνει το κατώτερο πάτωμα, το ανώτερο πάτωμα, την περιμετρική επιφάνεια και τα εξωτερικά κουφώματα, 2) το εσωτερικό τμήμα, που περιλαμβάνει την τοιχοποιία με τις συναφείς κατασκευές, τα δάπεδα, τις οροφές, τα κλιμακοστάσια και τα εσωτερικά κουφώματα. Η αξιολόγηση των φοιτητών/ριών γίνεται, στο τέλος του εξαμήνου, με γραπτή εξέταση επί της προαναφερθείσας ύλης.

Εργαστήριο: Στο εργαστηριακό μέρος του μαθήματος οι φοιτητές/ριες χωρίζονται σε τέσσερα τμήματα των εικοσιτεσσάρων, περίπου, ατόμων και κάθε τμήμα σε έξι, περίπου, ομάδες των τεσσάρων τόμων. Κάθε τμήμα διδάσκεται, σε μία δίωρη συνάντηση, στη διάρκεια της πρώτης εβδομάδας τις βασικές αρχές σύνταξης της οριστικής αρχιτεκτονικής μελέτης και της σχέσης της με τις υπόλοιπες οριστικές οικοδομικές μελέτες (στατική και η/μ) και, σε κάθε μία από τις δέκα επόμενες εβδομάδες το καθένα από τα ακόλουθα, δέκα, ολοκληρωμένα, σχεδιαστικά αντικείμενα της οριστικής, αρχιτεκτονικής μελέτης, μίας μικρής, μονώροφης με υπόγειο, κατοικίας, ήτοι: α) του τοπογραφικού (1), β) του διαγράμματος κάλυψης (1), γ) των κατόψεων του υπογείου, του ισογείου και του δώματος – ρύσεων (3), δ) της τυπικής τομής (1) και ε) της τυπικής όψης (1) και των ξυλοτύπων (3)]. Παράλληλα, διδάσκεται τη μεθοδολογία σύνταξης μίας σύντομης εργασίας που περιγράφει ένα οικοδομικό υλικό ή σύστημα και τις μεθόδους εφαρμογής του. Σε κάθε ομάδα ζητείται: α) να παραδώσει, στο τέλος του εξαμήνου, τα δέκα προαναφερθέντα σχέδια και β) να παρουσιάσει, στο σύνολο της τάξης και στη διάρκεια των τελευταίων δύο εργαστηριακών μαθημάτων του ακαδημαϊκού εξαμήνου, την προαναφερθείσα εργασία της, με ηλεκτρονικά μέσα. Η αξιολόγηση των φοιτητών/ριών γίνεται, ανά ομάδα, με βάση την απόδοσή της στη σχεδίαση των προαναφερθέντων αντικειμένων και το περιεχόμενο και την παρουσίαση της σύντομης εργασίας της.

Περιγραφή μαθήματος: Το περιβάλλον εργασίας ενός σχεδιαστικού προγράμματος CAD (δημιουργία, αποθήκευση, άνοιγμα, διαχείριση αρχείων σχεδίων). Συστήματα συντεταγμένων (απόλυτες, σχετικές, καρτεσιανές, πολικές). Βασικά εργαλεία (Grid, Snap, Ortho, Osnap, κλπ). Δημιουργία δισδιάστατων σχημάτων (Line, Pline, Circle, Arc, Ellipse, κλπ). Επεξεργασία σχημάτων (Erase, Move, Copy, Scale, Rotate, κλπ). Τεχνικές κατασκευής CAD (Offset, Trim, Extend, Fillet, Chamfer, Mirror, Stretch, Array, κλπ). Δημιουργία, επεξεργασία και καθορισμός του στυλ κειμένου (Text, Mtext). Εισαγωγή διαστάσεων (Dimension). Αντικείμενα Hatch. Οργάνωση και επεξεργασία σύνθετων σχεδίων (Layer, Block, Xref). Διαμόρφωση σελίδας και εκτύπωση σχεδίων υπό κλίμακα (Printer setup, Layouts, Viewports, κλπ).

Σκοπός μαθήματος: Ο γενικός σκοπός του μαθήματος αυτού είναι να διασφαλίσει ότι οι σπουδαστές της Σχολής θα εξασφαλίσουν τα γενικά θεωρητικά εφόδια τα οποία θα τους καταστήσουν ικανούς να ερευνούν και να αναγνωρίζουν τα γεωλογικά στοιχεία του εδάφους τα οποία είναι απαραίτητα για τη θεμελίωση των κτιριακών έργων και να συνεργάζονται με την ειδικότητα του Γεωλόγου κατά τη μελέτη και κατασκευή τεχνικών έργων. Οι κυριότεροι στόχοι του μαθήματος είναι: να αναγνωρίζουν τα ορυκτά, τα πετρώματα και τους γεωλογικούς σχηματισμούς, να αποτυπώνουν τους γεωλογικούς σχηματισμούς με κλασικές και σύγχρονες μεθόδους, να μετρούν και να περιγράφουν τις ασυνέχειες των πετρωμάτων και να διερευνούν τα υπόγεια νερά.

Περιγραφή μαθήματος: Ρόλος και βασικοί κλάδοι της Τεχνικής Γεωλογίας. Γεωλογικοί σχηματισμοί. Μέθοδοι αναγνωρίσεως των ορυκτών – περιγραφή και ταξινόμηση ορυκτών και πετρωμάτων.  Δομή και χημική σύσταση του εσωτερικού της γης . Φλοιός, Μανδύας, πυρήνας. Γενικά περί  πετρωμάτων. Πυριγενή – Ιζηματογενή και μεταμορφωμένα πετρώματα. Στοιχεία στρωματογραφίας. Χρήση Γεωλογικής Πυξίδας . Αξιοποίηση δεδομένων μετρήσεων. Αποτυπώσεις σε δίκτυα προβολής Schmidt. Μεταβολές των Γεωλογικών σχηματισμών που οφείλονται σε ενδογενείς παράγοντες. Μεταβολές των Γεωλογικών σχηματισμών που οφείλονται σε εξωγενείς παράγοντες. Αποσάθρωση –διάβρωση – ή Κύκλος επιφανειακής διάβρωσης. Γεωμορφολογία. Κλιτείς. Υδρογραφικό δίκτυο. Υδροκρίτες. Λεκάνες απορροής. Ποταμοί. Γεωμορφικοί παράμετροι  Γεωμορφές και Τεκτονική. Αποτύπωση γεωλογικών σχηματισμών με κλασικές και σύγχρονες μεθόδους. Φυσικές ιδιότητες των πετρωμάτων Ιδιότητες σε κλίμακα κρυστάλλου και  κόκκου. -Ιδιότητες σε κλίμακα πετρώματος. Μετρήσεις και περιγραφή των ασυνεχειών. Προσανατολισμός των  διακλάσεων. Στερεογραφική προβολή επιπέδου κάνναβος Schmidt. Σεισμοί-Είδη σεισμών.-Μετάδοση και αναγραφή των σεισμικών κυμάτων. Επιμήκη κύματα P Εγκάρσια κύματα S. Διερεύνηση των υπόγειων νερών. Πορώδες. Περατότητα. Σχέση του Dupuit. Συντελεστής υδροπερατότητας (k), Αγωγιμότητας (T). Εναποθήκευσης (S) με επί τόπου δοκιμές. Δοκιμές Εισπιέσεων. Γενικά για γεωτεχνικά ερευνητικά έργα. Ερευνητικές γεωτρήσεις Είδη γεωτρήσεων, δειγματοληψίες.

Περιγραφή του εργαστηρίου: Ορυκτά (Αναγνώριση – Σκληρομετρική κλίμακα «Mohs»- Απλές μέθοδοι προσδιορισμού ορυκτών με βάση κυρίως φυσικές,  χημικές και μηχανικές ιδιότητες). Πετρώματα (περιγραφή – μελέτη – αναγνώριση- ταξινόμηση). Χάρτες (Γενικά περί χαρτών. Θεματικοί χάρτες. Τοπογραφικός, Γεωλογικός).  Κλίμακες χαρτών. Κατασκευή τοπογραφικής τομής και αποτύπωση επί της τομής των  οριζόντιων και κεκλιμένων γεωλογικών στρωμάτων, προσδιορισμός πάχους των γεωλογικών στρωμάτων. Υπολογισμός κλίσης γεωλογικών σχηματισμών, φορά μέγιστης κλίσης, διεύθυνση από την τομή.  Αποτύπωση κατακόρυφου ρήγματος). Γεωλογική Πυξίδα – Στατιστική επεξεργασία Γεωλογικών στοιχείων: (Γεωλογική πυξίδα  Μετρήσεις, Διεύθυνση, Κλίση. Στατιστική επεξεργασία γραμμικών στοιχείων των γεωλογικών σχηματισμών και εξαγωγή συμπερασμάτων). Μελέτη ανάγλυφου – υδρολογικές λεκάνες – περατότητες πετρωμάτων-Σεισμολογία: (Μελέτη αναγλύφου από τοπογραφικούς χάρτες.

Αρχές και φιλοσοφία μαθήματος: Η Εκπαιδευτική Ψυχολογία έχει ως αντικείμενο την εφαρμογή των αρχών και θεωριών της Ψυχολογίας για τη δημιουργία αποτελεσματικών διαδικασιών και περιβαλλόντων μάθησης. Πραγματεύεται ζητήματα που αναφέρονται στην ανάπτυξη, τη μάθηση, τα κίνητρα, τις ατομικές διαφορές, τη διαχείριση προβλημάτων στην τάξη, τις αποτελεσματικές μεθόδους διδασκαλίας και την ενίσχυση της προσωπικότητας του μαθητή. Η Εκπαιδευτική Ψυχολογία εφαρμόζει στην πράξη τις γνώσεις για την ανάπτυξη των μαθητών, τα κίνητρα, τις ατομικές διαφορές και τους ατομικούς ρυθμούς μάθησης, τις αιτιατές αποδόσεις, τη διαχείριση της σχολικής τάξης, τον χειρισμό ειδικών προβλημάτων.

Περίγραμμα μαθήματος: Παιδαγωγική Ψυχολογία: απαραίτητο εφόδιο για έναν αποτελεσματικό εκπαιδευτικό. Εφαρμογή και προσαρμογή των θεωριών γνωστικής ανάπτυξης στην εκπαίδευση. Εφαρμογή και προσαρμογή των θεωριών μάθησης στην εκπαίδευση: Συμπεριφορική προσέγγιση της μάθησης, Γνωστική προσέγγιση της μάθησης, Θεωρίες επεξεργασίας πληροφοριών, Σύνθετες γνωστικές διαδικασίες, Κοινωνικογνωστική και κονστρουκτιβιστική προσέγγιση της μάθησης. Διαφορετικότητα και ποικιλομορφία στην Τάξη, Αρχές δυναμικής της ομάδας. Θεωρίες για τα κίνητρα και τα συναισθήματα και εκπαιδευτικές τους προεκτάσεις. Αμοιβές‐ποινές, άμιλλα-συνεργασία, σχολική επιτυχία‐αποτυχία, έπαινος-αποδοκιμασία, αγωνία-άγχος, ενθάρρυνση μαθητή, ενίσχυση της αυτοεκτίμησης και αυτορρύθμιση. Η κοινωνικο‐συναισθηματική Εκπαίδευση: Κίνητρα και συναισθήματα στην τάξη. Αποτελεσματικό μαθησιακό περιβάλλον: Διαχείριση σχολικής τάξης, διαμόρφωση αποτελεσματικού μαθησιακού περιβάλλοντος, Πρόληψη και αντιμετώπιση προβλημάτων συμπεριφοράς Διαχείριση προβλημάτων συμπεριφοράς. Προσωπική, κοινωνική και ηθική ανάπτυξη: οι περιπτώσεις που συναντά ο εκπαιδευτικός στην τάξη. Αποτελεσματική διδασκαλία: Προσαρμογή της διδασκαλίας ώστε να ανταποκρίνεται στις ατομικές, γνωστικές και ψυχοσυναισθηματικές ανάγκες των μαθητών. Διαχείριση σχολικής τάξης, διαμόρφωση αποτελεσματικού μαθησιακού περιβάλλοντος. Πρόληψη και αντιμετώπιση προβλημάτων συμπεριφοράς. Ο εκπαιδευτικός ως σύμβουλος. Αξιολόγηση στην τάξη με στόχο την ενίσχυση του μαθησιακού αποτελέσματος και της προσωπικότητας των μαθητών.

Σκοπός μαθήματος: Οι φοιτητές, μετά την ολοκλήρωση του μαθήματος, να είναι σε θέση: Να περιγράφουν τις ιδιότητες και τα χαρακτηριστικά της αποτελεσματικής διδασκαλίας και του αποτελεσματικού διδάσκοντα. Να αναγνωρίζουν πως τα βιοψυχοκοινωνικά χαρακτηριστικά επηρεάζουν τη μάθηση. Να συνοψίζουν τις βασικές αρχές των θεωριών μάθησης και να προτείνουν, χρησιμοποιώντας τις αρχές αυτές, τεχνικές, οι οποίες μπορούν να βελτιώσουν τη διδασκαλία. Να εφαρμόζουν στην πράξη τις θεωρίες γνωστικής ανάπτυξης ανάλογα με την ηλικιακή ομάδα και το γνωστικό δυναμικό των μαθητών. Να οργανώνουν εκπαιδευτικά προγράμματα και να διαμορφώνουν κατάλληλες τεχνικές, για συγκεκριμένες ομάδες χαρισματικών μαθητών και μαθητών με ειδικές ανάγκες. Να περιγράφουν τεχνικές για την ανάπτυξη της συναισθηματικής νοημοσύνης και της κοινωνικής‐ συναισθηματικής μάθησης. Να αναγνωρίζουν τις αιτίες των κινήτρων και να δίνουν θεωρητικές ερμηνείες για το λειτουργικό τους ρόλο στη ζωή των μαθητών. Να χρησιμοποιούν μεθόδους και στρατηγικές, οι οποίες συμβάλλουν στην ολόπλευρη ανάπτυξη της προσωπικότητας των μαθητών και να δημιουργούν περιβάλλοντα μάθησης με στόχο την αυτορρύθμιση, τη δημιουργικότητα και την ανοχή. Να αξιολογούν τις διαπροσωπικές σχέσεις μέσα στην τάξη στη βάση της πολιτισμικής προέλευσης, της κοινωνικής τάξης και του φύλου και των αρχών της δυναμικής της ομάδας. Να χρησιμοποιούν αποτελεσματικές μεθόδους για τη διαχείριση των προβλημάτων στην όλη εκπαιδευτική διαδικασία, συμπεριλαμβάνοντας τη διαχείριση των προβλημάτων συμπεριφοράς στο χώρο του σχολείου.