Σκοπός μαθήματος: Εξοικείωση των σπουδαστών με τα κύρια δομικά υλικά που χρησιμοποιούνται στη δόμηση νέων αλλά και στη συντήρηση, επισκευή και ενίσχυση υφιστάμενων κατασκευών πολιτικού μηχανικού.

Περιγραφή μαθήματος: Φυσικοί λίθοι: μητρικά πετρώματα, προέλευση, κατηγοριοποίηση, κατεργασία, χρήση στις κατασκευές πολιτικού μηχανικού, μηχανικές και χημικές ιδιότητες, παραδείγματα κατασκευών από φυσικούς λίθους (κτίρια, γέφυρες, λιμενικά έργα κ.τ.λ.), ανθεκτικότητα λίθινων κατασκευών, παθολογία. Ξύλο: είδη φυσικής ξυλείας, καλλιέργεια, υλοτομία, μεταφορά, επεξεργασία, μηχανικές και φυσικές ιδιότητες, ιδιαίτερη αναφορά σε μέτρο ελαστικότητας θλιπτική και εφελκυστική αντοχή σύμφωνα με τον Ευρωκώδικα 5, αναφορά στις 3 κύριες κατευθύνσεις συμπεριφοράς (αξονική, ακτινική, εφαπτομενική) μεθοδολογία υπολογισμού τους, μεθοδολογία δόμησης ξύλινων κατασκευών, παθολογία, πυρκαγιά. Κονίες και κονιάματα: αερικές κονίες, υδραυλικές κονίες, κονιάματα, ταξινόμηση, ιδιότητες. Σκυρόδεμα: δομή σκυροδέματος, αδρανή, τσιμεντοπολτός, μεταβατική ζώνη, αντοχή, παράγοντες που επηρεάζουν την αντοχή του σκυροδέματος σε θλίψη, το σκυρόδεμα υπό φόρτιση, χαρακτηριστική και συμβατική αντοχή, παραμορφώσεις, ανθεκτικότητα σε διάρκεια, τσιμέντο, πρόσμικτα και πρόσθετα, το σκυρόδεμα σε νεαρή ηλικία, προδιαγραφές και συμμόρφωση σκυροδέματος, ταξινόμηση, μελέτη σύνθεσης σκυροδέματος, μη καταστροφικοί έλεγχοι, προηγμένα και νέα σκυροδέματα. Χάλυβας και άλλα μέταλλα: Παραγωγή χάλυβα, δομή και σύνθεση χάλυβα, κατεργασία, χάλυβας οπλισμένου σκυροδέματος, χάλυβας προέντασης, δομικός χάλυβας, σίδηρος, χυτοσίδηρος, άλλα μέταλλα, διάβρωση μετάλλων, προστασία. Πολυμερή και σύνθετα υλικά: Παρασκευή και ταξινόμηση πολυμερών, βασικές ιδιότητες πολυμερών, ινοπλισμένα πολυμερή, ιδιότητες και συμπεριφορά ινοπλισμένων πολυμερών, χρήση τους στις κατασκευές πολιτικού μηχανικού, παραδείγματα εφαρμογής. Κεραμικά υλικά: Παρασκευή, ιδιότητες λιθοσωμάτων, γεωμετρικά χαρακτηριστικά, βασικές μηχανικές ιδιότητες, βασικές χημικές ιδιότητες, οπτόπλινθοι, μεθοδολογία δόμησης, παραδείγματα κατασκευών, άλλοι τύπο πλίνθων, κεραμίδια, πλάκες επίστρωσης

Μεθοδολογία διδασκαλίας: Εποπτικά μέσα διδασκαλίας (power point και πίνακας), εργαστηριακές δοκιμές και ασκήσεις, επιτόπου δοκιμές και καταγραφές (από τους σπουδαστές).

Περιγραφή εργαστηρίου: 

Σκοπός του μαθήματος: Να εισάγει τον σπουδαστή με πληρότητα και όσο το δυνατόν απλούστερα, στις βασικές αρχές της Αντοχής των Υλικών και της Μηχανικής του Παραμορφώσιμου Στερεού Σώματος, η κατανόηση των οποίων θα του επιτρέψει την περαιτέρω εμβάθυνσή του σε ειδικότερα θέματα της Μηχανικής και της Αντοχής των Υλικών. Επιπρόσθετα, να εξασφαλίσει στον σπουδαστή το απαραίτητο θεωρητικό υπόβαθρο για την παρακολούθηση άλλων μαθημάτων της ειδικότητας.

Περιγραφή του μαθήματος: Βασικές έννοιες. Τάσεις και παραμορφώσεις. Σχέσεις τάσεων-παραμορφώσεων υλικών, Νόμος του Hooke, ελαστική και ελαστοπλαστική συμπεριφορά υλικών. Επίπεδη ένταση, ορθές και διατμητικές τάσεις. Κύριες τάσεις, κύκλος του Mohr. Στατική ροπή επιφανείας ως προς άξονα. Ροπή αδράνειας επιφανείας ως προς τον άξονα και πολική ροπή αδράνειας. Κανόνας του Steiner, Αξονικός εφελκυσμός, Θλίψη, απλή (μονοαξονικη) κάμψη, Ελαστική γραμμή

Περιγραφή του μαθήματος: Βασικές έννοιες. Τάσεις και παραμορφώσεις. Σχέσεις τάσεων-παραμορφώσεων υλικών, Νόμος του Hooke, ελαστική και ελαστοπλαστική συμπεριφορά υλικών. Επίπεδη ένταση, ορθές και κύριες τάσεις, κύκλος του Mohr. Κέντρο βάρους, Ροπή αδράνειας, Στατική ροπή αδράνειας, πυρήνας διατομής. Κάμψη, διάτμηση, στρέψη. Λυγισμός. Ψαθυρά και όλκιμα υλικά. Ισότροπα και ανισότροπα υλικά. Κριτήρια αστοχίας υλικών.

Μεθοδολογία διδασκαλίας: Η διδασκαλία του μαθήματος θα πραγματοποιείται για μεν το θεωρητικό μέρος μέσω διαλέξεων για δε το εργαστηριακό μέσω διεξαγωγής πειραμάτων/ασκήσεων στο Εργαστήριο Αντοχής των Υλικών του Τμήματος.

Σκοπός μαθήματος: Ο σκοπός του μαθήματος αυτού είναι να διασφαλίσει ότι οι σπουδαστές θα εξασφαλίσουν τα γενικά και ειδικά θεωρητικά και μεθοδολογικά εφόδια τα οποία θα τους καταστήσουν ικανούς να επιλύουν απλούς και σύνθετους ισοστατικούς φορείς έτσι ώστε να προκύπτει ορθή και οικονομική κατασκευή έργων. Το συγκεκριμένο μάθημα παρέχει τις βασικές γνώσεις ώστε να μπορέσουν οι σπουδαστές να παρακολουθήσουν στη συνέχεια τα μαθήματα «Στατική ΙΙ», «Στατική με Μητρώα», «Οπλισμένο σκυρόδεμα», «Θεμελιώσεις», «Μεταλλικές Κατασκευές» κ.α. Με την ολοκλήρωση του μαθήματος αυτού, οι σπουδαστές θα είναι σε θέση : να διακρίνουν τα είδη φορέων, φορτίων και στηρίξεων. να διακρίνουν τους ισοστατικούς φορείς από τους υπερστατικούς. να υπολογίζουν όλα τα εσωτερικά εντατικά μεγέθη και να χαράσσουν τα διαγράμματα Μ, Q, N όλων των απλών και σύνθετων ισοστατικών φορέων.

Περιγραφή μαθήματος: Βασικές αρχές Μηχανικής. Είδη φορέων – Είδη στηρίξεων – Είδη φορτίων. Εξισώσεις ισορροπίας. Έλεγχος της ισοστατικότητας ή υπερστατικότητας. Εντατικά μεγέθη διατομών δοκών. Απλοί ισοστατικοί φορείς. Απλοί Δικτυωτοί φορείς. Συνεχείς αρθρωτοί φορείς. Τριαρθρωτοί φορείς. Πλαίσια. Σύνθετοι φορείς. Καλώδια. Αρχή Δυνατών Έργων. Υπολογισμός παραμορφώσεων ισοστατικών φορέων. Έννοια της γραμμής επιρροής. Γραμμές Επιρροής αμφιέρειστης και αμφιπροέχουσας δοκού, δοκού Gerber ,τριαρθρωτού πλαισίου και δικτυωμάτων.

Θα πραγματοποιηθούν διαλέξεις και παράλληλα άσκηση των φοιτητών με εφαρμογές και επίλυση ασκήσεων.

Σκοπός μαθήματος: Σκοπός του μαθήματος είναι να αποκτήσουν οι σπουδαστές τις βασικές γνώσεις για να είναι ικανοί να εκτιμούν και να αντιμετωπίζουν τα πιθανά προβλήματα κυκλοφορίας να τα απογράφουν και να προτείνουν λύσεις βελτίωσης τους .

Περιγραφή μαθήματος: Θεωρία κυκλοφοριακής ροής. Χαρακτηριστικά μεγέθη της κυκλοφορίας. Χρήση στατιστικών κατανομών στην περιγραφή των παραμέτρων της κυκλοφορίας. Σχέσεις μεταξύ κυκλοφοριακού φόρτου, ταχύτητας και πυκνότητας κυκλοφορίας.Κυκλοφοριακή ικανότητα και στάθμη εξυπηρέτησης: Αρχές, Παράγοντες που επηρεάζουν την κυκλοφοριακή ικανότητα, Υπολογισμός κυκλοφοριακής ικανότητας και στάθμη εξυπηρέτησης σε υπεραστικές οδούς δύο και τριών λωρίδων ανά κατεύθυνση καθώς και σε υπεραστικές οδούς δύο λωρίδων συνολικά. Γενικές αρχές κυκλοφοριακών ερευνών και μετρήσεων. Στοιχεία δειγματοληψίας. Μετρήσεις κυκλοφοριακών φόρτων, καθυστερήσεων και ταχυτήτων. Μέθοδος του κινούμενου παρατηρητή. Εισαγωγή στα αστικά συστήματα μεταφορών. Ιεράρχηση, πρότυπα, μορφή και αποστάσεις αστικών οδικών δικτύων. Κυκλοφοριακή ικανότητα κόμβων: Μέθοδος ΗΠΑ και Μ.Βρετανίας. Σηματοδότηση: Προϋποθέσεις σηματοδότησης, Βελτιστοποίηση σηματοδότησης μεμονωμένου κόμβου, Καθυστερήσεις, Ουρές, Συντονισμένη σηματοδότηση αρτηρίας. Υπολογισμός κυκλοφοριακής ικανότητας και στάθμη εξυπηρέτησης σηματοδοτούμενων κόμβων.

Μεθοδολογία διδασκαλίας: Εποπτικά μέσα διδασκαλίας (power point και πίνακας), πραγματοποίηση μετρήσεων στο ύπαιθρο καταγραφή και ανάλυση αυτών (από τους σπουδαστές

Περιγραφή εργαστηρίου: Άσκηση βασικών μεγεθών (πυκνότητα, ταχύτητα, κυκλοφοριακός φόρτος, χωρικό διαχωρισμό, χρονικό διαχωρισμό κτλ). Υπολογισμός χαρακτηριστικών ταχυτήτων (ταχύτητα μελέτης, ταχύτητα V85 κτλ) βάσει μετρήσεων υπαίθρου. Yπολογισμός χαρακτηριστικών μεγεθών της κυκλοφορίας (Σ.Ω.Α., Μ.Ε.Α. κτλ) καθώς επίσης και υπολογισμός χαρακτηριστικών κυκλοφοριακών φόρτων (ωριαίος, ημερήσιος, εβδομαδιαίος, μηνιαίος, ετήσιος, Ε.Μ.Η.Κ. κτλ). Μετρήσεις κυκλοφοριακών φόρτων στο ύπαιθρο. Υπολογισμός στάθμης εξυπηρέτησης σε υπεραστικές οδούς δύο ή τεσσάρων λωρίδων κυκλοφορίας. Υπολογισμός στάθμης εξυπηρέτησης σε μη σηματοδοτούμενους κόμβους. Υπολογισμός στάθμης εξυπηρέτησης σε σηματοδοτούμενους κόμβους. Υπολογισμός στάθμης εξυπηρέτησης σε κόμβους κυκλικής διαμόρφωσης. Υπολογισμός σηματοδοτικού προγράμματος τρισκελούς ή τετρασκελούς κόμβου. Θέμα εξαμήνου που να περιλαμβάνει το σύνολο ή μέρος των παραπάνω.

Αρχές και φιλοσοφία μαθήματος: Το επιστημονικό πεδίο της Εκπαιδευτικής Αξιολόγησης έχει σήμερα ως αντικείμενο τον προσδιορισμό της αξίας των δράσεων του εκπαιδευτικού συστήματος με αξιόπιστο τρόπο με στόχο την επίτευξη αλλαγών και την ανάπτυξη του εκπαιδευτικού συστήματος. Η ανάπτυξη συστημάτων αξιολόγησης, τα οποία προσδιορίζουν διαδικασίες με τις οποίες αντλούνται πληροφορίες και απαραίτητες γνώσεις με σκοπό την αναβάθμιση και βελτίωση της παρεχόμενης ποιότητας εκπαίδευσης και τη συνεχή ανατροφοδότηση αποτελούν, επομένως, βασικές συνιστώσες της Εκπαιδευτικής Αξιολόγησης. Μέσα από τη διδασκαλία του μαθήματος οι φοιτητές αναμένεται να εξοικειωθούν με τις σχετικές έννοιες και να αντιληφθούν ότι αναφορικά με την εκπαιδευτική διαδικασία, σκοπός της αξιολόγησης είναι η βελτίωση και η ποιοτική αναβάθμιση όλων των συντελεστών της και η συνεχής βελτίωση της παιδαγωγικής επικοινωνίας και σχέσης με τους αξιολογούμενους. Πιο συγκεκριμένα αναμένεται οι φοιτητές να συνειδητοποιήσουν ότι με την αξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου επιδιώκεται η συνεχής βελτίωση της διδακτικής πρακτικής μέσα στην τάξη, η ποιοτική ανάπτυξη της σχολικής ζωής, η επιτάχυνση της υλοποίησης του εκπαιδευτικού προγράμματος, η επισήμανση των αδυναμιών του εκπαιδευτικού συστήματος, η αποτίμηση των προσπαθειών και η κινητοποίηση όλων των παραγόντων της εκπαιδευτικής διαδικασίας για την αναβάθμιση του συνολικού εκπαιδευτικού αποτελέσματος.

Περίγραμμα μαθήματος: Ορισμοί, αρχές και θεωρητικές διαστάσεις της Εκπαιδευτικής Αξιολόγησης. Συστήματα Αξιολόγησης. Αξιολόγηση ως κοινωνική αναζήτηση και ως απολογισμικότητα (accountability). Είδη και μορφές αξιολόγησης. Διαγνωστική, Αρχική/Προβλεπτική‐ Διαμορφωτική/Συνεχής ‐ Αθροιστική/Τελική αξιολόγηση, Εξωτερική ‐ Εσωτερική, Κριτηριακή αξιολόγηση. Η εκπαιδευτική αξιολόγηση ως κρίκος της αλυσίδας της εκπαιδευτικής διαδικασίας και κάθε συντελεστή του εκπαιδευτικού συστήματος. Αρχές αξιολογικών μοντέλων: Η αξιολόγηση ως μέσο για την επίτευξη προκαθορισμένων εκπαιδευτικών στόχων. Καθορισμός σκοπού, αντικειμένου και κριτηρίων αξιολόγησης. Αξιολόγηση εκπαιδευτικού συστήματος μια ερευνητική διαδικασία με δυναμικό χαρακτήρα. Αναγκαιότητες σε μια παγκοσμιοποιημένη κοινωνία. Διεθνείς εκπαιδευτικές αξιολογήσεις (TIMMS, PISA). Επίπεδα αξιολόγησης: εκπαιδευτικό σύστημα/διοίκηση, εκπαιδευτικές μονάδες, διδάσκοντες, εκπαιδευόμενοι. Η αξιολόγηση της σχολικής μονάδας. Αποτίμηση εκπαιδευτικού έργου. Η αξιολόγηση του έργου του εκπαιδευτικού και η επαγγελματική του ανάπτυξη. Συμμετοχικές μορφές αξιολόγησης ‐ Αυτοαξιολόγηση. Αξιολόγηση διδακτικών παρεμβάσεων – μαθητών. Αξιολόγηση μέρος της διδακτικής και μαθησιακής διαδικασίας. Προσδιορισμός στόχων – αντικειμένου – διαστάσεων ‐ κριτηρίων. Η αξιοποίηση των αξιολογικών αποτελεσμάτων. Τρόποι δημοσιοποίησης. Περιγραφικές μορφές αξιολόγησης. Μέθοδοι και εργαλεία αξιολόγησης διδασκαλίας. Σχέση με στόχους μάθησης, περιεχόμενο του μαθήματος, διδακτική προσέγγιση του γνωστικού αντικειμένου, ηλικία, μαθησιακές ανάγκες και εμπειρίες των εκπαιδευόμενων. Τεχνικές συλλογής δεδομένων. Η σημασία της συλλογής, ανάλυσης, ερμηνείας και αξιοποίησης των αξιολογικών δεδομένων. Σύνδεση με εκπαιδευτικές αλλαγές και ανάπτυξη. Θέματα δεοντολογίας και δικαιοσύνης στην αξιολόγηση. Η σημασία της αλλαγής στάσεων και συμπεριφορών στην εκπαιδευτική διαδικασία. Σχέση εκπαιδευτικής αξιολόγησης και εκπαιδευτικής πολιτικής.

Σκοπός μαθήματος: Στόχος του μαθήματος είναι οι φοιτητές: Να εισαχθούν στις βασικές αρχές της επιστήμης της αξιολόγησης και να καταστούν ικανοί να δράσουν ως πολλαπλασιαστές των μεθόδων και τεχνικών, στις οποίες θα ειδικευτούν, κατά τη διάρκεια των σπουδών τους και στην επαγγελματική τους ζωή. Να αναπτύξουν εκτίμηση για το νόημα και την αξία της αξιολόγησης των εκπαιδευτικών παραμέτρων. Να εξοικειωθούν με τα κύρια σημεία της αξιολόγησης των σχολικών μονάδων, της αξιολόγησης των εκπαιδευτικών και του εκπαιδευτικού τους έργου. Να αναπτύξουν τις απαιτούμενες δεξιότητες σε σχέση με τη συστηματική προσέγγιση των διαστάσεων της αξιολόγησης του μαθητή. Να γνωρίσουν και να μπορούν να χρησιμοποιούν ποσοτικές και ποιοτικές μεθόδους αξιολόγησης. Να αναπτύξουν δεξιότητες ανάπτυξης και υλοποίησης αξιολογικών σχεδίων για τα Προγράμματα Σπουδών και την εφαρμογή τους. Να γίνουν ικανοί να αξιοποιούν τα αξιολογικά ευρήματα για τη βελτίωση της εκπαιδευτικής διαδικασίας και την κριτική ανάλυση των Προγραμμάτων Σπουδών.

Σκοπός μαθήματος: Σκοπός του μαθήματος είναι η εξοικείωση υποψήφιων εκπαιδευτικών, τόσο από το χώρο των μηχανικών όσο και από το χώρο των θετικών και  κοινωνικών επιστημών, με σύγχρονες ψηφιακές τεχνολογίες ώστε να είναι ικανοί (α) να σχεδιάζουν και να αναπτύσσουν με αυτές κατάλληλα μαθησιακά αντικείμενα και να τα ενσωματώνουν σε εκπαιδευτικά σενάρια με βάση σύγχρονες διδακτικές προσεγγίσεις, καθώς και (β) να αναπτύσσουν εκπαιδευτικές εφαρμογές που ανταποκρίνονται στις ιδιαίτερες διδακτικές ανάγκες των γνωστικών τους αντικειμένων χρησιμοποιώντας προγραμματιστικά περιβάλλοντα ή περιβάλλοντα συγγραφής εκπαιδευτικών εφαρμογών. Στο πλαίσιο του μαθήματος επιχειρείται μία διεπιστημονική προσέγγιση με βάση διεθνείς τάσεις από το χώρο της εκπαίδευσης όπως αυτή του STEM (Science, Technology, Engineering, Mathematics) στην Εκπαίδευση, που διασυνδέει Θετικές Επιστήμες, Τεχνολογία, Επιστήμες των Μηχανικών, και Μαθηματικά με την Διδακτική, ώστε η αξιοποίηση των ψηφιακών τεχνολογιών για εκπαιδευτικούς σκοπούς να απαιτεί την σύνθεση εννοιών από ποικίλα γνωστικά αντικείμενα. Πιο συγκεκριμένα, μετά την ολοκλήρωση του μαθήματος οι φοιτητές θα είναι ικανοί: Να αναπτύσσουν προσομοιωμένα μοντέλα φυσικών διεργασιών αξιοποιώντας κατάλληλες ψηφιακές τεχνολογίες και προγραμματιστικά περιβάλλοντα και να τα εντάσσουν σε δραστηριότητες διερεύνησης. Να χρησιμοποιούν ψηφιακές τεχνολογίες προκειμένου να εντοπίζουν και να διαμοιράζονται ψηφιακούς εκπαιδευτικούς πόρους στο Διαδίκτυο. Να σχεδιάζουν δραστηριότητες εκπαιδευτικής ρομποτικής σε σύγχρονα μαθησιακά πλαίσια που βασίζονται σε συνθετικές εργασίες. Να χρησιμοποιούν τους εννοιολογικούς χάρτες ως εργαλεία διδασκαλίας, αξιολόγησης, και μάθησης. Να χρησιμοποιούν περιβάλλοντα συγγραφής ή ανάπτυξης εκπαιδευτικών εφαρμογών προκειμένου να αναπτύσσουν ψηφιακά μαθησιακά αντικείμενα. Να αναλύουν και να αξιολογούν ψηφιακά εκπαιδευτικά παιχνίδια και να τα αξιοποιούν στο πλαίσιο της βασισμένης στο παιχνίδι μάθησης (game-based learning-serious games).

Περιγραφή μαθήματος: Εισαγωγή στο σχεδιασμό εκπαιδευτικών σεναρίων βασισμένων σε ψηφιακές τεχνολογίες. Σχεδιασμός και ανάπτυξη υπολογιστικών μοντέλων προσομοίωσης με χρήση γλωσσών προγραμματισμού ή περιβαλλόντων συγγραφής εκπαιδευτικών εφαρμογών. Αναζήτηση και αξιολόγηση εκπαιδευτικών πόρων και μαθησιακών αντικειμένων στο Διαδίκτυο: πηγές εκπαιδευτικού υλικού στο Διαδίκτυο, πνευματικά δικαιώματα, κοινωνικά δίκτυα. Εκπαιδευτική ρομποτική: βασικές έννοιες, δραστηριότητες που περιλαμβάνουν την κατασκευή και τον προγραμματισμό μοντέλων (ρομπότ), μεθοδολογία ανάπτυξης δραστηριοτήτων εκπαιδευτικής ρομποτικής. Εργαλεία χαρτογράφησης: βασικές έννοιες και είδη χαρτών (π.χ. εννοιολογικοί/νοητικοί χάρτες), διαδικασία κατασκευής εννοιολογικού χάρτη, συνεργατική κατασκευή εννοιολογικών χαρτών, ψηφιακά εργαλεία σχεδιασμού και διαμοιρασμού εννοιολογικών χαρτών. Περιβάλλοντα συγγραφής ή ανάπτυξης εκπαιδευτικών εφαρμογών: Logo-like περιβάλλοντα, εικονικά περιβάλλοντα, εργαλεία ανάπτυξης μοντέλων προσομοίωσης (Modellus-Interactive Physics-YENKA-Autograph-COACH6 κλπ). Ψηφιακά εκπαιδευτικά παιχνίδια: βασικές έννοιες και ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, κριτήρια ανάλυσης και αξιολόγησης, βασικές αρχές σχεδιασμού ψηφιακών παιχνιδιών, περιβάλλοντα ανάπτυξης ψηφιακών παιχνιδιών.

Μεθοδολογία διδασκαλίας: Η θεωρία εστιάζει στις θεωρητικές σχεδιαστικές αρχές εκπαιδευτικών σεναρίων με βάση σύγχρονες διδακτικές προσεγγίσεις και τις δυνατότητες/περιορισμούς που θέτουν οι διάφορες τεχνολογίες που προτείνονται στο περίγραμμα του μαθήματος. Η θεωρία θα έχει βιωματικό χαρακτήρα προκειμένου οι φοιτητές να έρθουν σε επαφή με έτοιμα μαθησιακά αντικείμενα και σενάρια που έχουν χρησιμοποιηθεί για την επίλυση προβλημάτων ειδικότητας, τα οποία θα παρουσιάζονται και σχολιάζονται ως προς την παιδαγωγική αλλά και τεχνολογική τους διάσταση.

Περιγραφή εργαστηρίου: Στο εργαστηριακό μέρος έμφαση θα δίνεται στην πρακτική άσκηση των φοιτητών με διάφορες ψηφιακές τεχνολογίες και προγραμματιστικά περιβάλλοντα μέσα από δραστηριότητες για την ανάπτυξη ολοκληρωμένων και αυτόνομων μαθησιακών αντικειμένων. Μια βασική επιδίωξη είναι η ανάπτυξη μέσα από τις δραστηριότητες και εργασίες που θα εκπονούν οι φοιτητές, στρατηγικών μάθησης και η ενεργός εμπλοκή τους σε ένα πλαίσιο διερευνητικής και αυτόνομης μάθησης. Μέσα από τη διαδικασία αυτή επιδιώκεται να αναγνωρίσει ο φοιτητής την εκπαιδευτική δυναμική συγκεκριμένων ψηφιακών τεχνολογιών και να υιοθετήσει αντίστοιχες μεθόδους διδασκαλίας στο μέλλον σαν εκπαιδευτικός.